Ikbenbangvoorlangewoorden...

Stel je voor, je hebt een fobie voor lange woorden. Vreselijk toch! Je bent toch nieuwsgierig en wil eigenlijk wel eens weten hoe je angst voor lange woorden eigenlijk heet. Je pakt je woordenboek uit de kast en na even zoeken vind je dit: Hippopotomonstrosesquippedaliofobie. Het woord bestaat uit 35 letters! 

En tot over maat van ramp blijkt dit ook nog eens het langste woord uit het Nederlandse woordenboek te zijn! 

Opa's wijsheid.

The opposite.

Hoe een leven vorm krijgt en ingekleurd wordt door onze fobieën, dat weten we allemaal. Hoe het ons beperkt in dagelijkse handelingen, de dingen die we vermijden of gevoelens die het bij ons oproept. Maar hoe ziet een leven eruit wanneer je niet te maken hebt met angsten en fobieën? Mijn eerste reactie op deze vraag was 'geweldig'! Hoe heerlijk zou het zijn om zonder angst de zolder op te kruipen of een wandeling in het bos te maken zonder constant op je hoede te hoeven zijn voor kriebelige beestjes. Hoe fijn zou het zijn om naar een kinderfeestje te kunnen gaan zonder gillend gek te worden zodra je een ballon of clown ziet. Ik denk dat voor veel mensen een leven zonder angst en fobieën als muziek in de oren klinkt, maar wat als je het van de andere kant bekijkt? Zou een leven niet ontzettend saai zijn als je nooit bang bent of angst ervaart? Hoe kan het eigenlijk dat sommige mensen angst ervaren en dat anderen in eenzelfde situatie kalm kunnen reageren?

Door wat research ben ik erachter gekomen dat kliertjes in de hersenen, de amygdala, fungeren als een filter voor informatie. Daar wordt bepaald of de informatie over gevaar wordt doorgestuurd naar onze hersenen. Wanneer een signaal doorgestuurd wordt naar de hersenen geeft onze hypothalamus (een onderdeel van de hersenen) een signaal dat leidt tot het maken van stresshormonen. Dit leidt weet tot het produceren van adrenaline, noradrenaline en epinefrine. Deze stoffen maken dat ons lichaam snel reageert op bepaalde situatie, maar ook dat we angstig worden. Bij het maken van teveel van deze stoffen kan er een extreme angst ontstaan.

De mate waarin wij angst ervaren wordt allemaal bepaald en geregeld door onze hersenen en stresshormonen. Eigenlijk kunnen wij er dus niks aan doen dat wij zo doodsbang zijn voor spinnen, ballonnen, poppen, voeten, etc. Dit is allemaal de schuld van onze amygdala en hypothalamus!

Maar zoals net al naar voren kwam, wordt er bij het ervaren of constateren van gevaar adrenaline aangemaakt. Dat is het hormoon dat ons in beweging zet en actie mogelijk maakt, of dat leidt tot een 'kick'. Het gevoel wat je ervaart wanneer je bungeejumpt of wanneer je in de achtbaan zit, dit alles houdt verband met de mate van adrenaline in het lichaam. Adrenaline kan een geweldig gevoel geven en is voor sommige mensen zelfs een verslaving. Adrenalinejunkies. Mensen die constant op zoek zijn naar situaties waarbij ze gevaar opzoeken om een adrenaline rush te krijgen.

Stel je nu eens voor dat je dit gevoel maar zelden ervaart, omdat je hersenen situaties maar zelden als gevaarlijk interpreteren? Dat wil zeggen dat je dus nooit een 'rush' of 'kick' ervaart. Klinkt nu toch niet meer zo als muziek in de oren, wel?

Onze achtpotige ''vriendjes''.

Arachnofobie, de meest voorkomende fobie onder vrouwen in de westerse cultuur. Arachnofobie wordt niet vaak gebruikt in de volksmond, al bezorgd deze benaming mij minder kriebels dan de meer bekende benaming, ' spinnenfobie'. Zoals de titel al onthuld is arachnofobie geen zeldzaamheid, een groot deel van onze bevolking heeft last van een bepaalde vorm van deze fobie. Uit onderzoek van de universiteit van Gent is zelfs gebleken dat wij Nederlanders samen met onze belgische buren de grootste angsthazen van de wereldbevolking zijn als het aankomt op spinnen.

Geen verrassend nieuws waarschijnlijk want laten we eerlijk zijn, everybody has got that one friend... Ik heb in iedergeval wel wat vriendinnen of zussen waarmee ik de kamer rond kan gillen en rennen, omdat we zo'n achtvoeter voorbij zien trippelen. Verschrikkelijk dat moment waarop je de ontdekking doet dat je niet alleen thuis bent. De rillingen gaan al over mijn rug als ik er aan denk, de tranen staan nog net niet in mijn ogen. Wat misschien nog wel fijner is dan het hebben van een spinnenfobie, is het hebben van een (niet) begripvolle vriend. hier volgt een klein scenario uit mijn leven met arachnofobie in combinatie met mijn vriend;

Ik zit 's avonds heerlijk op de bank een romantische komedie te kijken, komt mijn vriend thuis van een avondje ouders bezoeken en guess what!? Een verrassing, voor mij! Bij het woord verrassing of cadeautje heeft hij natuurlijk mijn volle aandacht, want eerlijk is eerlijk, zo vaak worden we niet verwend door onze lieve vriendjes.. Maar goed mijn volle aandacht ging dus uit naar mijn vriend en zijn gesloten hand. Zo naïef als ik was, dacht ik dus oprecht dat hij een lief gebaar maakte en een presentje voor mij had. Ik open mijn handen om de verrassing aan te nemen... De rest kunnen jullie waarschijnlijk wel invullen, inderdaad ik kreeg een dikke, vette, zwarte (nep)spin in mijn handen gelegd. Ik wist echt niet waar ik het zoeken moest op dat moment. Een moment van paniek, doodsangst en boosheid gecombineerd met een heleboel tranen. En geloof me, die heeft mijn vriend ook een paar gelaten nadat ik hem nà zijn lachbui fysiek heb laten merken wat ik van zijn 'verrassing' vond. Alsjeblieft, geef me de volgende keer gewoon een ring cadeau!

Arachnofobie schijnt goed te behandelen zijn, hier zijn verschillende methoden voor. In een vorige blog heb ik deze al verteld. 'Maar wie wil in vredesnaam een behandeling volgen waarbij je moet betalen om geconfronteerd te worden met je grootste angst?' Ik in ieder geval niet!

Ballonnenfobie.

Ik vroeg aan mijn vrienden op Facebook of zij hun fobieën willen delen met mij. Zo kort dat ik mijn blog op Facebook had gezet, zo snel dat ik een reactie kreeg van een goede kennis, Anita. Anita heeft ballonnenfobie of eigenlijk meer voor het geluid dat een ballon kan maken.

Kinderen vinden het leuk om alles aan te raken en te kijken wat er gebeurt als je er harder in knijpt. Voor iemand met een ballonnenfobie is dit een hel, want wanneer je in een ballon knijpt of overheen wrijft komt er een irritante piep- of kraakgeluid.

''Ik stond een keer aan de kassa bij Prénatal en er waren kindjes met ballonnen bezig. Ik begon al helemaal te zweten en wist niet hoe snel ik weg moest zijn!'' 

Sinds kort is ze trotse moeder geworden van een heel lief babytje. Natuurlijk heeft ze al nagedacht over kinderfeestjes en waar kinderfeestjes zijn, zijn ballonnen. Haar oplossing: Haar lieftallige vriend mag de ballonnen ophangen en iedereen moet met hun tengels er van afblijven! Ook vertelde Anita dat ze een keer op een kinderfeestje was, maar de hele middag buiten heeft gestaan. Er was een clown en die vond het natuurlijk heel leuk om ballonfiguren te maken voor de kinderen, maar zij was er niet zo blij mee... Ze had ook nog eens het ''geluk'' dat de kinderen heel vrolijk en gelukkig met die ballonnen naar buiten kwamen... Voor haar was het dus een flinke partypooper die leuke clown.

Je kunt het gevoel vergelijken met het krassen met de nagels over een krijtbord. Alleen vind Anita het geluid van de ballon erger. Het vreemde is nog wel dat ze het pas sinds 4 jaar heeft, maar waar het ineens vandaan komt weet ze niet. Ik denk dat er vaak een onverklaarbare reden is voor het krijgen van een bepaalde fobie.

DE oplossing?

Hoi angsthaasje,

Ben jij je fobie zat? Dan zijn er genoeg instituties die je helpen bij het weghalen van jouw fobie. Er zijn niet perse een langdurige therapieën nodig, het slikken van anti-depressiva of heftige confrontaties nodig om ervan te komen. Ik heb een aantal bedrijven gevonden die beweren de angst in een oogwenk te kunnen laten verdwijnen:

1. Laat je hypnotiseren
Tijdens de hypnose worden de negatieve beelden omgezet in andere beelden, zodat je niet meer het angstige gevoel krijgt wanneer je in aanraking komt met hetgeen waarvoor je een fobie hebt. Een angst is aangeleerd gedrag, dus dit gedrag wordt tijdens de hypnose verandert in nieuw gedrag. Er zullen een aantal sessies nodig zijn om de fobie helemaal weg te halen, maar het kan wel! Er zijn verschillende hypnosecentra in Nederland die deze angst wegnemen. Zou dit echt werken? Heb jij je wel eens laten hypnotiseren en heeft het geholpen?

2. Een duurzame oplossing
MindTuning is een bedrijf die zich gespecialiseerd heeft in angsten. Zij bieden drie soorten coaching aan: groepscoaching, persoonlijke coaching en assertiviteitstraining. Zij willen langdurige therapieën voorkomen door een duurzame oplossing te creëren. Als communicatie professional in spé vroeg ik mezelf meteen af: wat is een duurzame oplossing? Wat bedoelen ze daarmee? Dat komt nergens op deze site duidelijk naar voren, dus dit is geen goede belofte naar de doelgroep toe.

3. De Fobiedokter
De fobiedokter zegt door een snelle methode de fobie weg te halen. Hij stelt specifieke vragen die op een speciaal ontworpen manier worden gesteld, waardoor je fobie voorgoed verdwijnt. Hmmm, dit is weer een bedrijf waar ik mijn vraagtekens bij zet. Hoe wil je door vragen te stellen een fobie laten verdwijnen? Het zullen wel hele goed vragen zijn... 

Weet jij een meer geloofwaardige oplossingen voor het weghalen van een fobie? Laat het mij weten in een reactie of mail naar: blogfobie@hotmail.com.

Even een wijsheidje.

''We kunnen geen oplossing vinden voor het probleem als we op hetzelfde niveau denken waardoor het probleem is ontstaan.''

Wat is een fobie eigenlijk?

Je zou vast het antwoord op deze vraag wel weten, maar ik heb toch even op Wikipedia gekeken (wat elke student wel een keer doet). Daar staat:

Een fobie (Grieks: φόβος, phóbos = angst, vrees) is een psychische aandoening waarbij iemand, om doorgaans onduidelijke redenen, een ziekelijke angst ontwikkelt voor specifieke zaken of situaties. Deze angst staat niet in verhouding tot reële bedreiging die van de situatie of het object uitgaat en de lijder is zich hiervan goed bewust. Niet alle angststoornissen worden fobieën genoemd. Als angst niet voor bepaalde zaken of situaties is, spreken we niet van een fobie, maar van een paniekstoornis of van gegeneraliseerde angst.

Zo, ge wit er nu een bietje meer van ;)

Ik ben bang voor het bang zijn.

Jup, het klinkt raar, maar het is toch echt waar. Het bestaat: Phobophobia: Fobie om een fobie te hebben. Dat is wel vreemd toch? Je zal vast wel bang zijn voor iets, bijvoorbeeld voor een publiek staan, spinnen, horrorfilms, maar bang zijn om bang te zijn lijkt me wel lastig. Deze blog over fobieën zou degene met Phobophobia de stuipen op het lijf jagen, denk ik... Sorry! Maar geen paniek, want 50 andere studenten van mijn opleiding hebben een ander onderwerp voor hun blog ;)